Marcplaats

Een blog over de mens achter de advocaat

Marc van den Boomen is partner bij
QO Advocaten

Advocaat 24/7

 

De afgelopen weken heb ik genoten van een (vind ik zelf) welverdiende vakantie. De eerste periode thuis en daarna met mijn gezin in een mooie vakantiewoning in de ‘middle of nowhere’ in La France.

Soms is er ook echt iets dringends aan de hand en is ingrijpen, ondanks de vakantie, noodzakelijk.

Zo’n eerste week niet op kantoor is voor mij altijd even wennen. Ik moet dan echt afschakelen. Want met een smartphone én een IPad binnen handbereik blijven de app-berichten en e-mails aan de deur kloppen. Het kost dan veel moeite om niet te kijken wie wat laat weten. Soms is er ook echt iets dringends aan de hand en is ingrijpen, ondanks de vakantie, noodzakelijk. Dat hoort er nu eenmaal bij en de gezinsleden zijn het wel gewend dat papa “weer op zijn telefoon zit” of in een verhit gesprek met zijn klant verwikkeld is.

 

Het laatste deel van mijn vakantie heb ik dus doorgebracht in Zuid-Frankrijk. We hadden bewust gekozen voor een zeer rustig gebied om de drukte van alledag eens goed te ontlopen. Dus dit keer geen drukke strandtenten met overbevolkte op elkaar gestapelde toeristen en gillende kinderen, maar een locatie in het binnenland met een prachtig zwembad aan huis en een privé visvijver van drie hectare in de achtertuin. De loomheid van de dagen beviel mij prima. Twee keer per dag (in de ochtend en de avond) gooide ik mijn hengel uit om een sterke karper te verschalken en tussendoor stond vooral lekker eten en veel uitrusten op het programma. De kunst van het niks doen in optima forma, zeg maar.

Ik stond meteen op scherp en mijn advocatenbloed, dat door de warmte wat traag was gaan stromen, kwam meteen weer volop in beweging.

Tot het moment dat de Nederlandse eigenaar van het huisje waar wij vertoefden mij aansprak. Hij had ondertussen begrepen dat ik advocaat ben en hij zat met een juridisch probleem. Ik stond meteen op scherp en mijn advocatenbloed, dat door de warmte wat traag was gaan stromen, kwam meteen weer volop in beweging. De beste man legde mij kort zijn casus voor en ik was meteen enthousiast. Ondanks de broeiende hitte en mijn vakantie rukte ik het procesdossier bijna uit zijn handen en nam plaats op het terras in de schaduw, mijn pen en papier in de aanslag om de positie eens goed te analyseren. Mijn kinderen en vrouw keken wat raar op. "Hey je hebt wel vakantie he. Zit je nu toch aan een dossier te werken?" "Ja, euh eigenlijk wel. Maar die arme man hier is bedonderd en hij moet echt even mijn advies krijgen over wat hij nog kan doen." Er werden een paar wenkbrauwen gefronst…

 

Na drie uurtjes lezen voorzag ik de man van mijn advies. Als dank bood hij aan om een dag langer op zijn kosten in het huisje te verblijven. Dat feest kon helaas niet doorgaan. Maandag was mijn vakantie weer voorbij en er liggen interessante dossiers op mij te wachten. Dat aanbod moesten we dus afslaan.

Ik heb het mooiste beroep van de wereld en ik vind het prachtig om mensen met hun problemen te helpen.

Moraal van dit verhaal? Ik heb het mooiste beroep van de wereld en ik vind het prachtig om mensen met hun problemen te helpen. Daarom ben ik advocaat 24/7 (wat overigens niet betekent dat ik altijd aan het werk ben). Hebt u een probleem dan weet u mij te vinden. Ook in de vakantie.